Nasze ulice ul. Bronisława Gembarzewskiego , dawniej Unii Lubelskiej

ul. Bronisława Gembarzewskiego wzięła się od osoby która określana jest jako: historyk wojskowości, pułkownik, malarz scen batalistycznych. wieloletni dyrektor Muzeum Narodowego i twórca Muzeum Wojska Polskiego

Urodził się w Petersburgu. Uczęszczał do gimnazjum w Carskim Siole oraz VI Gimnazjum w Warszawie. Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, gdzie w latach 1892-1894 studiował malarstwo. Później, jeszcze przez rok, kontynuował studia malarskie pod kierunkiem Wojciecha Gersona w Conservatoire National des Arts et Métiers w Paryżu.

Początkowo malował pejzaże, z czasem dołączył do tego tematy batalistyczne, ale jego prace nie zyskały szerszego uznania. Na początku XX wieku osiadł w Szwajcarii, gdzie porządkował i archiwizował zbiory Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu, organizując przy okazji jego Dział Wojskowy. W momencie wybuchu I wojny światowej został powołany - w randze kapitana saperów - do służby wojskowej. Komitet Obywatelski miasta Warszawy powierzył mu w 1915 roku opiekę nad wszystkimi gmachami państwowymi w stolicy. Został wtedy przewodniczącym Rady Artystycznej miasta Warszawy, od 1916 roku należał do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

ul. Bronisława Gembarzewskiego Dorobek

Był wieloletnim dyrektorem Muzeum Narodowego (1916-1936), twórcą Muzeum Wojska Polskiego i jego pierwszym dyrektorem w latach 1920-1939. Brał czynny udział w pracach Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, organizując jego Archiwum Ikonograficzne, przekazane później Muzeum Narodowemu. Jako historyk wojskowości zajmował się dziejami wojska polskiego – rozpoczął badania historii munduru, opracowując kilkadziesiąt tysięcy rysunków z tej dziedziny. Szczególnie bliski był mu okres Księstwa Warszawskiego. Dokładnie opisał rozmieszczenie wojsk polskich podczas walk powstania listopadowego, był konsultantem historycznym – poznanego jeszcze w Rapperswilu - Stefana Żeromskiego podczas pisania przez niego „Popiołów”.

W swym dorobku miał wiele prac z historii wojskowości, broni i uzbrojenia w dawnej Polsce. Jego główne dzieła to „Wojsko Polskie – ubiór, uzbrojenie i oporządzenie od XI wieku do roku 1931”, „Broń i uzbrojenie w dawnej Polsce”, „Wojsko polskie w dobie porozbiorowej”, „Dzieje wojen i wojskowości” oraz 4-tomowej monografii „Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie wojska polskiego od IX wieku do 1831 roku”. Za swoje zasługi odznaczony został m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta i Krzyżem Kawalerskim francuskiej Legii Honorowej. Po zajęciu Warszawy przez hitlerowców został na krótko osadzony na Pawiaku, po uwolnieniu brał czynny udział w akcji ratowania zbiorów swoich muzeów. Zmarł w Warszawie.

Z takim życiorysem, Bronisław Gembarzewski, idealnie nadawał się na patrona ul. Bronisława Gembarzewskiego w naszym Rembertowie.